Gewoon doorzetten toch?
Stap jij ook wel eens in iets waar je achteraf niet heel blij van wordt?
Ik had me spontaan opgegeven omdat ik iets nieuws wilde proberen.
Het leek me wel wat edelsmeden. Mijn opa en oom waren siersmid dus misschien was het ook wat voor mij.
Op eerste avond voelde ik het
Ik ben een ochtendmens dus in de avond iets nieuws gaan doen is lastig. En ik houd van snel resultaat.
Dit ging traag met veel priegelwerk en engelengeduld. Dat kan ik wel maar kost me veel energie.
Het voelde als als werken, ploeteren, zwaar.
De eerste avond heb ik al mijn ijzerzaagjes gebroken alle 12… ik voelde me dom, gefrustreerd, het lukte me niet.
Even doorbijten Anna hup je kunt het
Maar ik zag er tegenop. Het begon al in de ochtend.
Pff vanavond moet ik weer. Ik voelde de weerstand in mijn lijf, een zwaar gevoel.. nu al geen zin zucht.
Ik bedacht excuusjes om niet te hoeven gaan.
Was een van mijn kinderen niet een beetje ziek, of moest ik niet nog iets doen voor werk?
Eigenlijk vond ik het gewoon niet leuk, ik had er geen zin in.
Kom op zeg
Ik had me toch zelf opgegeven? Ik wilde dit toch? Had ook al 300 euro betaald, zonde toch van dat geld?
Ik ben een doorzetter, dus hup niet zeuren, schouders eronder en gaan met die banaan. Misschien wordt het nog leuk.
Ik ging nog een keer of drie maar het bleef knagen. Ik vond het niet leuk en ik moest nog een hafl jaar.
Tot ik dacht… Hoe zo moet dit? Voor wie doe ik dit eigenlijk? Van wie moet dit? Waarom stop ik niet gewoon.
Dit is toch een hobby voor de lol? Het is geen werk dus waarom kwel ik mezelf zo?
Ik deed het ondenkbare
Iets nieuws dat ik heel spannend vond.
Ik gaf toe aan mijn gevoel en stuurde een berichtje naar de cursusleider.
Niet met een laf excuus maar gewoon eerlijk dat het me tegenviel, dat ik er geen plezier in had, dat ik wilde stoppen.
En wat er toen gebeurde
Ik voelde me opgelucht, er viel een last van me af. Ik voelde ruimte lichtheid en een soort trots dat ik mijn gevoel gevolgd had.
De dag erna ontving ik lieve reactie terug. Ik mocht mijn cursus omboeken naar een andere.
Hoe gaaf daar had ik helemaal niet op gerekend. Ik ben theatersport gaan doen, paste beter bij mij en ik werd er super blij van.
Ben jij streng voor jezelf?
Wat houd jij vol omdat het moet of omdat je het hebt afgesproken met jezelf? Waar baal jij van?
Ben jij dan streng voor jezelf en een doorzetter?
Durf jij jezelf af te vragen of je hier mee kan en mag stoppen? Wat gun jij jezel? Welke verrassing krijg jij als je stopt?
Misschien ben je al eens ergens mee gestopt en hoe voelde dat?
Ik gun het jou om liever en zachter te worden voor jezelf, te leren ont-moeten.
